Paciorkowce (łac. Streptococcus)
Paciorkowce, streptokoki to grupa bakterii Gram-dodatnich, tworzących podobne do koralików, łańcuszki o zróżnicowanej długości. Bakterie te kolonizują u człowieka: jamę ustną, górne odcinki układu oddechowego, stawy, wchodzą także w skład flory bakteryjnej układu pokarmowego i moczowo-płciowego. Najczęściej do ujawnienia objawów dochodzi podczas osłabianego układu immunologicznego.
Ze względu na ich charakterystykę działania, bakterie te podzielono na trzy główne grupy:
• α (częściowa hemoliza) – częściowe zniszczenie krwinek czerwonych, zazielenienie wokół kolonii np. Streptococcus pneumoniae;
• β (całkowita hemoliza) – całkowite zniszczenie krwinek, przejrzysta strefa wokół kolonii np. Streptococcus pyogenes;
• ɣ (brak widocznej hemolizy) np. Streptococcus salivarius.
Najważniejsze grupy paciorkowców to:
- Grupa A np. Streptococcus pyogenes;
- Grupa B np. paciorkowce stanowiące część flory bakteryjnej jelit;
- Grupa C i G np. Streptococcus canis, Streptococcus dysgalactiae.
Paciorkowiec płucny
Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc, paciorkowiec płucny, pneumokok) – to bakteria, która została wyizolowana w 1881 roku przez Pasteura. Kolonizuje górne drogi oddechowe, jamę ustną i gardło. Może powodować infekcje ucha, zapalenie zatok, płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, otrzewnej, osierdzia lub stawów.
Pneumokoki przenoszą się drogą kropelkową i są jedną z najczęstszych przyczyn zachorowań oraz śmiertelności dzieci na świecie.
Paciorkowiec ropny
Streptococcus pyogenes (paciorkowiec ropny) jest to bakteria przenoszona drogą kropelkową. Produkuje takie toksyny jak: streptolizyna, hialuronidaza, streptokinaza, czy hemolizyna, które powodują niszczenie komórek, uszkadzając ich błony komórkowe. Paciorkowce z grupy A cechują się zdolnością do uszkadzania wielu tkanek powodując powstawanie ropnych zakażeń.
Streptococcus pyogenes może wywoływać takie infekcje jak:
- angina;
- zapalenie gardła, zatok, ucha środkowego;
- liszajec;
- płonica;
- róża;
- zapalenie dróg oddechowych;
- posocznica (rzadko).
Źródła:
- Epidemiologia zakażeń Streptococcus pyogenes, struktura klonalna populacji i antybiotykooporność (więcej…);
- Kryteria podziału paciorkowców Streptococcus dysgalactiae na podgatunki – czy wciąż aktualne Nowoczesne metody identyfikacji (więcej…);
- Mechanizmy wirulencji paciorkowców β-hemolizujących (więcej…);
- Paciorkowce grup A,C,G,F. jako wrota zakażeń, patogen zapalenia migdałków i przewlekłego zapalenia zatok (więcej…).