Aspergillus
Aspergillus jest zaliczany do kropidlaków, charakteryzujących się główkowatym zakończeniem trzonek konidialny, na której wytwarzane są zarodniki konidialne. Do zakażenia dochodzi po przez inhalacje od niego zarodników, rzadziej po przez uszkodzoną skórę czy drogą pokarmową. Grzyb ten powoduje przewlekłe i ostre zakażenia dróg oddechowych. Z najwyższą śmiertelnością w przebiegu zakażenia są chorzy z zaburzeniami odporności.
Najgroźniejsze odmiany Aprergillusa dla człowieka to:
- niger;
- fumigatus;
- flavus.
Aspergillus niger
jest to kropidlak czarny, występujący najczęściej w wilgotnych miejscach zamieszkania człowieka. Często atakuje narożniki pokoi, powodując tzw. czarną pleśń.
Rozwija się szczególnie dobrze w pomieszczeniach wilgotnych, ciepłych, źle wentylowanych
Wdychanie zarodników tego grzyba może powodować chorobę płuc kojarzoną z tzw. klątwą Tutanchamona – inhalują je przez płuca, a te przełamują barierę immunologiczną i zasiedlają organizm.
Grzyby te wytwarzają toksyczne substancje aflatoksyny – są to związki, które uszkadzające wątrobę i ochratoksyny osłabiające pracę nerek.
Jest też przepuszczenie, że Aspergillus może być przyczyną infekcji grzybiczej ucha, powodując tzw. ucho pływaka.
Aspergillus fumigatus
kropidlak popielaty, występujący na całym świecie.
Jest główną przyczyną aspergillozy u zakazonych z obniżoną odpornością – powoduje ostre i przewlekłe inhalacyjne zakażenia dróg oddechowych, grzybicy uszu, reakcje alergiczne pod postacią kataru siennego lub astmy oskrzelowej.
Zakażenie może też zaistnieć w czasie zabiegów chirurgicznych, powodując infekcje innych narządów wewnętrznych.
Po raz pierwszy zdiagnozowany został w 1863 r. przez Georga Freseniusa
Aspergillus flavus
kropidlak żółty, jest główną przyczyną aspergilozy oskrzeli i płuc u osób z zaburzeniami odporności, może wywoływać zapalenie przewodu słuchowego. Kropidlak żółty wytwarza w dużych ilościach aflatoksyny o działaniu hepatotoksycznym i kancerogennym. Toksyna produkowana przez kropidlaka żółego niszczy wątrobę, przyczynia się do rozwoju nowotworów i jest jedną z głównych przyczyn aspergilozy.
Może powodować infekcje rogówki, kości, szpiku oraz zakażenie ran.
Po raz pierwszy zdiagnozowany został w 1809 r. przez Linka.
Źródło:
- Diagnosis and management of Aspergillus diseases (więcej…);
- Diagnostyka i leczenie układowych zakażeń grzybiczych w onkohematologii (więcej…);
- Epidemiologia i diagnostyka mikrobiologiczna inwazyjnej choroby grzybiczej (więcej…);
- Grzyby alergiczne w bioaerozolu (więcej…);
- Pleśnie w powietrzu pomieszczeń biurowych (więcej…);
- Grzyby z rodzaju Aspergillus – różnicowanie gatunkowe a wrażliwość na preparaty antygrzybicze (więcej…);
- Inwazyjna grzybica kropidlakowa zatok przynosowych, płuc i mózgowia (więcej…).