A - samiec, B- samica

Glista ludzka (Ascaris lumbricoides)

jest to pasożyt należący do robaków obłych, występującym w jelicie cienkim. Zajmuje trzecie miejsce pod względem częstości występowania w Polsce. Nicienie te są rozpowszechnione na całym świecie. Charakteryzują się wydłużonym, nitkowatym, nieczłonowanym ciele, które w przekroju ma kształt okrągły.

Glista ludzka może dochodzić nawet do 40 centymetrów, a samice mogą dziennie składać do 200 tysięcy jaj. Zarażamy się po przez wypicie zanieczyszczonej wody lub spożycie niemytych warzyw lub owoców. Dzieci są szczególnie narażone na zarażenie się jajami, z powodu nieprzestrzegania zasad higieny.

Ich ciało pokryte jest podobnie jak u płazińców grubą warstwą oskórka, który chroni przed urazami mechanicznymi, a także zabezpiecza przed szkodliwym działaniem soków trawiennych. Glista ludzka żyjąca w jelicie żywiciela, odżywia się substancjami pokarmowymi zawartymi w trawionym przez człowieka pokarmie.

Występuje u niej wyraźny dymorfizm płciowy. Samice glisty są nawet dwukrotnie większe od samców, dorastają do 40 cm długości. Z kolei samce, w odróżnieniu od samic, mają zagięty tylny koniec ciała.

Po połknięciu jajeczek od tego pasożyta, wykluwają się z nich larwy i w jelitach przebijają się przez nabłonek. Następnie wędrują do płuc, powodując tam uszkodzenia. Niestety nie wszystkie wypierają taką drogę. Są też tzw. larwy wędrujące, gdzie przemieszczając się do innych organów powodując stany zapalne np. w wątrobie, śledziony, mięśnia sercowego.

O objawach słów kilka...

Glista ludzka może powodować takie objawy jak: pokrzywka, świąd skóry, obrzęki twarzy oraz rąk, zapalenie spojówki, łzawienie, suchy kaszel, swędzenie skóry, brak lub nadmierny apetyt, bezsenność, niespokojny sen, nadmierna pobudliwość nerwowa, czasem objawy przypominające padaczkę i inne objawy alergiczne. Może też powodować lub nasilać anemię.

Reakcja żywiciela na obecność glisty ludzkiej zależy od wrażliwości jednostki zainfekowanej i stanie układu odpornościowego. Zdarza się jednak, że człowiek zupełnie nie odczuwa obecności kilkudziesięciu glist, a przypadkowy objaw są pomijane. 

Stwierdzono również, że dzieci dotknięte glistnicą rozwijają się znacznie słabiej pod względem fizycznym i umysłowym

Cykl życiowy glisty

  1. Rozpoczynamy od tego, że w jelicie cienkim znajduje się osobniki dorosłe obu płci. W czasie kopulacji produkowane są jajeczka. 
  2. Nowe wytworzone jajeczka są wydalane są wraz z kałem. 
  3. W jaju dojrzewa larwa.
  4. Powstaje postać inwazyjna glisty ludzkiej w jaju. Jajo zdolne do inwazji może przetrwać w środowisku do 2-5 lat.
  5. Następuje dochodzi do połknięcia jajeczek przez przyszłego żywiciela poprzez zjedzenie nieumytych warzyw lub owoców, a także do infekcji może dojść w inny sposób wynikający z braku higieny.
  6. Jajeczka trafiają do jelita człowieka, gdzie wykluwają się z nich larwy. 
  7. Larwa przenika do naczyń krwionośnych i wędruje do wątroby, serca i płuc. Zdarza się, że może przejść do układu limfatycznego. 
  8. W płucach larwa rozwija się, linieje i osiąga długość do 2 mm. Następnie przedostaje się do krtani, tam wraz ze śluzem jest odruchowo połykana i przenika z powrotem do jelit, gdzie będą produkowane nowe jajeczka. U człowieka glista ludzka może żyć do 2 lat. 

Źródło: 

  1. Najczęstsze zarażenia pasożytnicze w Polsce (więcej…)
  2. Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne (więcej…)
  3. Rzadki przypadek obecności glisty ludzkiej (ascaris lumbricoides) w drogach moczowych (więcej…)
  4. Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego w Polsce (więcej…)