Candida albicans
inaczej nazywany bielnik biały. Jest to grzyb należący do naturalnej flory grzybicznej, występujący w jelicie grubym. W normalnych warunkach nie daje żadnych objawów chorobowych, jednak w stanach osłabienia organizmu może się namnożyć, powodując różne dolegliwości. Zakażenia wywoływane przez drożdżaki (inaczej grzyby) można podzielić na dwie grupy:
- infekcje powierzchniowe (zakażenia błony śluzowej np. jamy ustnej lub skóry np. zapalenie mieszków włosowych);
- infekcje układowe (jest to septyczna formy grzybicy, która mają bardziej zróżnicowane objawy (zakażenia urologiczne, sercowe, wątrobowe, nerkowe, płucne, stawowe, otrzewnowe itd.).
Niektóre osoby mogą mieć tylko jeden, dwa objawy lub wcale, podczas gdy u innych można zaobserwować większość. Zazwyczaj im bardziej agresywna jest kandydoza i dłuższy czas choroby, tym więcej układów organizmu mogą być zainfekowane.
Gdy pomiędzy Candida albicans a bakteriami jelitowymi zachowana jest równowaga w przewodzie pokarmowym to ten grzyb żyje w symbiozie. Problem staje się gdy, tę równowagę zaburzają różne czynniki np. spożywanie leków, terapia antybiotykowa, długotrwały stres, zła dieta, częste spożywanie cukrów, cukrzyca, obniżoną odporność immunologiczna, zakażenie HIV lub innymi patogenami powodującą osłabienie organizmu.
Czynniki te powodują do dysfunkcji układu immunologicznego oraz zakłócenie równowagi w składzie mikroflory organizmu ludzkiego. Grzyb ten to wykorzystuje i rozmnaża się.
Kilka przydatnych informacji:
Podczas gdy istnieje ponad 150 różnych gatunków drożdży Candida, to Candida albicans jest najbardziej popularny wśród ludzi i są najczęstszym sprawcą infekcji grzybicznych. Inne grzyby należące do tej rodziny to: C. glabrata, C. krusei, C. parapsilosis, C. dubliniensis i C. tropicalis.
Grzyby z rodzaju Candida posiadają szereg czynników zjadliwości pozwalających na kolonizację, penetrację tkanek i rozprzestrzenianie się w organizmie gospodarza. Do czynników powodujących zdolność wniknięcia, namnożenia się oraz uszkodzenia tkanek zainfekowanego organizmu przez candide zalicza się: złożoność budowy ściany komórkowej, adhezję (zdolność do przypięcia się do komórek żywiciela), pleomorfizm, aktywność enzymatyczną, mimikrę molekularną oraz zmienność fenotypową.
Grzyb ten, gdy uszkodzi błonę śluzową jelit wysyła zarodniki. W ten sposób dochodzi do inwazji grzyba do krwi i jego rozsiewu, aż do narządów i tkanek gospodarza.
”Candida albicans jest w ponad 85% odpowiedzialna
za rozwój kandydozy pochwy i sromu u kobiet.” (link do badania)
Domowy test na obecność Candida
Test śliny jest domowym sposobem na samodzielnie oszacować czy mamy przerost grzyba Candida w naszym organizmie.
Rano, od razu po obudzeniu, zbieramy trochę śliny w ustach, wypluwamy to do szklanki wody i sprawdzamy reakcję śliny co 15 minut przez okres godziny.
Gdy rozdrobniona ślina wyglądająca jak chmura i będzie unosić się na powierzchni wody w szklance to świadczy o wysokim prawdopodobieństwie, że jest przerost candidy w przewodzie pokarmowym.
Jeśli natomiast nie pojawia się żadne odnogi ze śliny i będzie ona opadać na dno szklanki to jest wysokie prawdopodobieństwo, że nie ma przerostu grzybicy.
Warto wiedzieć, że ten test nie daje stuprocentowej pewności o obecności candidy i nie jest badaniem laboratoryjnym.
Źródło:
- Częstość występowania oraz zróżnicowanie gatunkowe grzybów z rodzaju Candida w górnych drogach oddechowych u osób w podeszłym wieku (więcej…)
- Przeżywalność grzybów z rodzaju candida a bezpieczeństwo na stanowisku pracy w mikologicznym laboratorium uniwersyteckim (więcej…)
- Patogeneza i leczenie zakażeń candida spp (więcej…)
- Kandydoza przewodu pokarmowego — fakty i mity (więcej…)
- Wybrane aspekty farmakoterapii kandydoz (więcej…)