Brucella
Brucella jest bakterią globalną wywołującą chorobę odzwierzęcą Bruceloze. Rezerwuarem bakterii są zwierzęta domowe i dziko żyjące. Najbardziej narażone są osoby pracujące ze zwierzętami zwłaszcza weterynarze i hodowcy. Do zakażenia może dojść przez spojówkę, skórę lub przewód pokarmowy.
Baterie te zostały odkryte przez angielskiego mikrobiologa i lekarza Davida Bruce’a, który badał kozy na Malcie. Stąd też bierze się inna nazwa brucelozy: gorączka maltańska.
Po wniknięciu do ustroju, bakterie brucelozy atakują węzły chłonne, następnie mogą zaatakować każdy narząd, co powoduje, że choroba nie ma jednakowych objawów za każdym razem.
Charakterystyczna dla brucelozy są: gorączka, poty, dreszcze, bóle stawów, bóle całego ciała, brak apetytu, depresja. Przewlekła postać choroby może powodować stany zapalne w kościach, w komórkach nerwowych lub w innych narządach.
Infekcja natomiast nie przenosi się z człowieka na człowieka. Ze względu na zakres objawów jest łatwa do pomylenia z malarią.
Dla człowieka chorobotwórcze są gatunki: B. melitensis, B. suis, B. abortus i B. canis.
Rozpoznanie brucelozy
Badania jakie można wykonać w kierunku diagnostyki brucelozy to:
- test ELISA – badania serologiczne, którego celem jest wykrycie swoistych przeciwciał. Do badania pobiera się 2 razy krew w odstępie 2 tygodni;
- odczynu aglutynacji Wrighta oraz Coombsa – przeciwciała są wykrywane w odczynie aglutynacji po ok. 15-20 dni od momentu zainfekowania się bakterią;
- badania in vitro z krwi lub szpiku kostnego, próbka jest izolowana i hodowana i są sprawdzane bakterie;
- badanie molekularne, które wykrywają obecność DNA bakterii;
- badanie na odczyn skórno-alergiczny Burneta.